Potrzebujesz księgowości? Zostaw swój numer tel i maila:
W Szwecji obowiązek podatkowy dotyczy każdej osoby, która osiąga dochód na terenie kraju, niezależnie od tego, czy jest przedsiębiorcą czy zatrudniona w miejscu pracy. Jednak wysokość stawek podatkowych oraz sposób rozliczania dochodów różnią się w zależności od okoliczności. Najważniejsze znaczenie ma to, czy podatnik jest rezydentem Szwecji czy nie. Jakie są kluczowe informacje na ten temat?
Osoby zatrudnione lub prowadzące własną działalność gospodarczą na terenie Szwecji są zobowiązane do spełnienia wymogów podatkowych. Przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność w kraju, muszą być świadomi wielu formalności z nimi związanych. Najważniejsze z nich to odpowiednie rozliczanie i terminowe opłacanie podatków. Organem, do którego należy je odprowadzać, jest szwedzki urząd skarbowy, znany jako Skatteverket.
W przypadku niestosowania się do przepisów podatkowych w Szwecji, przedsiębiorcy mogą być narażeni na różne konsekwencje. Oto niektóre z możliwych sankcji:
· Dodatkowe kontrole podatkowe.
· Zakwestionowanie zwolnień z opodatkowania.
· Nałożenie dodatkowych zobowiązań podatkowych.
· Utrata prawa do zwrotu VAT.
· Naliczanie odsetek za zwłokę.
· Inne sankcje przewidziane przez przepisy.
Szczegółowy zakres podatków oraz ich wysokość zależą przede wszystkim od formy prawnej przedsiębiorstwa, rodzaju działalności, obrotów oraz liczby zatrudnionych pracowników.
Bycie rezydentem podatkowym w Szwecji jest związane z określonymi czynnikami, takimi jak czas pobytu na terytorium kraju w ciągu roku, a także z centrum interesów gospodarczych i osobistych danej osoby.
Zgodnie z przepisami, osoba staje się rezydentem podatkowym w Szwecji, jeśli przebywa tam co najmniej 6 miesięcy i ma stałe miejsce zamieszkania. Ważne jest również, aby centrum jej interesów życiowych znajdowało się w Szwecji.
Rezydent podatkowy to osoba, która ma trwałe miejsce zamieszkania i pracuje w Szwecji.
Jeśli osoba ma obywatelstwo szwedzkie lub przebywała w Szwecji przez co najmniej 10 lat po opuszczeniu kraju, zachowuje rezydencję podatkową przez okres pięciu lat od daty wyjazdu. Szwedzkie przepisy podatkowe pozwalają na opodatkowanie dochodów z zysków ze sprzedaży akcji szwedzkiej spółki nawet do dziesięciu lat od utraty rezydencji podatkowej.
Osoby, których pobyt w Szwecji trwa krócej niż 183 dni, są uznawane za nierezydentów. Istotne jest to ze względu na wpływ na wysokość i sposób rozliczania podatku dochodowego. Nierezydenci podlegają zryczałtowanej stawce podatku dochodowego, zwanego SINK. Stawka tego podatku wynosi 25% i jest potrącana od kwoty brutto wynagrodzenia. W przypadku tej kategorii podatników nie jest wymagane składanie rocznego zeznania podatkowego w urzędzie skarbowym. Niemniej jednak, nierezydent nie ma możliwości skorzystania z ulg ani zwrotu podatku.
Warto zaznaczyć, że nierezydent ma opcję wyboru między rozliczeniem podatku według stawki SINK, a objęciem standardowego zobowiązania podatkowego, które dotyczy rezydentów. W przypadku wyboru standardowego rozliczenia, składki podatkowe będą wyższe, ale osoba będzie miała możliwość skorzystania z ulg i odliczeń.
Obowiązki podatkowe przedsiębiorców będących rezydentami podatkowymi w Szwecji można podzielić na trzy główne elementy:
1. Podatek dochodowy: Przedsiębiorcy są zobowiązani do płacenia podatku dochodowego, który obejmuje zarówno podatek krajowy, jak i lokalny.
2. Podatek VAT: Przedsiębiorcy są również odpowiedzialni za opłacanie podatku od towarów i usług (VAT). Jest to podatek od sprzedaży towarów i świadczenia usług, który musi być naliczany i odprowadzany przez przedsiębiorców.
3. Podatek od zatrudnienia: Przedsiębiorcy, którzy zatrudniają pracowników, są obciążeni podatkiem od zatrudnienia. Oznacza to, że muszą odprowadzać odpowiednie składki i podatki od wynagrodzeń wypłacanych swoim pracownikom.
Wszystkie te obciążenia podatkowe są określane na podstawie przepisów ustawowych obowiązujących w Szwecji.
Przed rozpoczęciem działalności i dokonaniem pierwszej transakcji, każda firma w Szwecji musi zarejestrować się w celach podatkowych. Przedsiębiorca deklaruje przewidywany dochód na dany rok, a na tej podstawie obliczana jest wysokość jego podatku dochodowego.
Następnie, zgodnie z harmonogramem wpłat, należy uiścić zaliczkę na podatek dochodowy. Częstotliwość składania deklaracji fiskalnej i płatności zależy od rozmiaru firmy i generowanego obrotu. Może to odbywać się:
· Miesięcznie,
· Kwartalnie.
Jeśli roczny dochód okaże się niższy niż początkowo zadeklarowany, nadpłata zostanie zwrócona przez urząd skarbowy. W przypadku przekroczenia początkowej deklarowanej kwoty dochodu, podatnik będzie zobowiązany do dopłaty.
Właściciele jednoosobowych firm są traktowani w Szwecji jako osoby fizyczne, dlatego podatek dla nich jest obliczany na ogólnych zasadach. Dochód z działalności jest utożsamiany z wynagrodzeniem, które przedsiębiorca otrzymuje. Procedury formalne dla takich rezydentów podatkowych są mniej skomplikowane w porównaniu do podmiotów prawnych.
Stawki podatku dochodowego dla osób fizycznych są ustalane rocznie. W Szwecji istnieją dwa rodzaje podatków dochodowych: podatek krajowy (państwowy) i podatek lokalny. Podatek lokalny jest ustalany przez samorząd lokalny, a podatek krajowy przez państwo. Płaci się je osobno, co oznacza, że zazwyczaj występuje zobowiązanie zarówno wobec państwa, jak i wobec gminy (na poziomie lokalnym).
Kolejnym obowiązkowym podatkiem, który muszą odprowadzać szwedzcy rezydenci podatkowi, jest podatek VAT. Stawki tego podatku różnią się w zależności od rodzaju usług i towarów i prezentują się następująco:
· 25% - stawka podstawowa,
· 12% - stawka obniżona (dotyczy artykułów spożywczych, usług hotelarskich, rękodzieła),
· 6% - stawka preferencyjna (dotyczy gazet, książek, transportu osobowego),
· 0% - brak opodatkowania (dotyczy m.in. leków na receptę).
